Waarom scoort Amerika zo slecht en Nederland zo goed in het onderwijs?
discovery+
Smartest Kids in the World
Waarom scoort Amerika zo slecht en Nederland zo goed in het onderwijs?
Hoe kan het dat een welvarend land als Amerika zo laag scoort op onderwijsniveau? Dat vroeg de Amerikaanse journalist Amanda Ripley zich af in haar boek ‘The Smartest Kids in the World’. Ze keek hiervoor naar andere landen die wel hoog scoren, om te onderzoeken wat zij beter doen. Nu is er de documentaire met de gelijknamige titel, waarbij vier Amerikaanse scholieren worden gevolgd die op bezoek gaan naar scholen in onderwijslanden die volgens de wereldwijde PISA-test wel hoog scoren. Nederland is een van die vier landen in de documentaire, naast Finland, Zwitserland en Zuid-Korea. Door de ogen van de scholieren willen de documentairemakers achterhalen wat de onderwijssystemen in deze landen zo bijzonder maken en wat Amerika ervan kan leren. Geld en aantallen lesuren blijken zeker niet alleen belangrijk te zijn. Het geven van vertrouwen, meer keuzeopties en goede begeleiding kunnen het maximale uit de leerlingen halen, zodat hun potentie daadwerkelijk benut wordt. Smartest Kids in the World is vanaf zondag 29 augustus te zien op discovery+.
Terwijl Amerika 4e staat op de lijst van geld besteed per scholier, scoort het land matig op de PISA-lijst waarbij onderwijsniveaus in 70 landen worden vergeleken. Op natuurwetenschappen staat Amerika op de 23e plek en op wiskunde zelfs 31e. Ter vergelijking: Nederland staat hier respectievelijk 10e en 7e. En ook de andere onderzochte landen doen het veel beter. Waarom blijft het grote Amerika zo achter? Immigratie is niet de reden, zegt Ripley, want als je die factor uit de data haalt, staat Amerika nog steeds laag. Ook armoede is geen verklaring aangezien de rijkste Amerikanen het eveneens slechter doen dan de rijkste scholieren uit de andere landen. Ripley vertelt in de documentaire dat een van de problemen is dat de onderwijsbeslissingen worden genomen door mensen die nooit in een schoolgebouw komen en dus ook niet weten wat nodig is. Zelf luistert ze liever naar de scholieren en naar wat hun wensen zijn.
Zoals de 16-jarige Jaxon uit Wyoming die niet het gevoel heeft dat hij wordt uitgedaagd op school. De computerlessen worden gegeven door de gymleraar, als hij er al is. Om zichzelf beter te ontwikkelen gaat hij daarom naar Nederland om daar lessen te volgen. Hij is verbaasd om te horen over de vrije keuzes die leerlingen hier krijgen. In Amerika bepalen ouders en leerkrachten alles. Ook de 17-jarige Simone uit New York wil meer leren en ziet dat ze daar op haar school in The Bronx niet voldoende aan toe komt. “Ik zie hele slimme kinderen bij wie het potentieel niet wordt benut, net zoals bij mezelf.” Ze kijkt uit naar haar trip naar Zuid-Korea dat bekend staat om zijn harde onderwijscultuur met lange schooldagen. Maar veel uren maken is niet de enige manier om het maximale uit leerlingen te halen, ervaren Brittany die naar Finland gaat en Sadie naar Zwitserland. Juist door minder stress op te leggen aan kinderen en ze meer opties te geven, floreren de kinderen hier. Het gaat niet om de uren, maar ook om de docenten, concludeert Ripley. “Wie geeft les en hoe doen ze dat.”
Volgens Ripley doen deze landen niet iets wat Amerika niet ook zou kunnen doen. Het laat zien hoe belangrijk een goed werkend onderwijssysteem is voor het ontplooien van talent. En hoewel er in Nederland de laatste jaren veel zorgen zijn over de eigen daling in de PISA-resultaten, doen we in de ogen van de Amerikanen in elk geval zeker nog wel iets goeds.
Smartest Kids in the World is vanaf zondag 29 augustus te zien op discovery+.
> Download hier een afbeelding van Jaxon in Nederland en hier een afbeelding van studenten in Zuid-Korea